گزارش،
تفریح در میدان مین!
فست تریپ: كردستان با گذر از میان خانواده ها در عصر یك جمعه دل انگیز بهاری، تنها دغدغه ای كه در بین دود زغال جوجه و كشیدن قلیان و بادبادك پرانی دیده نمی گردد، دغدغه شیوع ویروس كرونا و فاصله گذاری اجتماعی است.
هوای دلپذیر اردیبهشت و طبیعتی بکر در منطقه کردستان، مشوق های جذابی برای رفتن به دامن طبیعت و تفریح در ایام ملیح بهاری و اتراق در بیرون از خانه هستند و این طبیعت است که بعد از مدتی در خانه ماندن، با زیبایی هایش آرامشی به اهل خانه می دهد.
انگار دیگر خانه نشینی کاسه صبر همه را لبریز کرده و همه به خاطر داشتن بیم کرونا، چاره را فقط در گشت و گذار در طبیعت و پارک ها می بینند و کم نیستند خانواده هایی که این روزها غافل از شرایط، بساط پیک نیک را در فضای سبز اطراف شهرها و حتی پارک ها پهن کرده و با گرم شدن هوا هر روز بر تعداد آنها افزوده می شود.
هر بامداد تعداد قابل توجهی از شهروندان را می توان دید که با لباس ورزشی در حال پیاده روی و یا دوچرخه سواری در فضاهای سبز و یا صعود به کوه آبیدر هستند.
«بعد از مدت ها خانه نشینی کرونایی دل را به دریا زدیم و بیرون آمدیم، دیگر نمی شد دوام آورد، داشتیم می پوسیدیم. الان هم با فاصله از بقیه نشستیم که فاصله گذاری اجتماعی رعایت بشه»، «وزیر گفته اوج کرونا پاییزه. نمی شه کل سال تو خانه باشیم که! حیف این هوا نیست آخه؟» این ها دلیلهای برخی از خانواده ها برای بیرون آمدنشان از خانه و حضورشـــان در مناطق خوش آب وهوای اطراف شهر است.
عصر همه خوشحال به خانه برگشته اند، فردا علائم سرماخوردگی در یکی از اعضای خانواده پدیدار می شود، یک سرفه، درد سینه و تنگی نفس و ادامه ماجرا... و اینجاست که مشاهده می شود یک لحظه غفلت در پیک نیک، چرخه سرایت ویروس به سایرین را شتاب می دهد.
به گفته متخصصان، رعایت فاصله گذاری اجتماعی مؤثرترین اتفاق در ادامه شیب کاهشی مبتلاشدن به ویروس کرونا در روزها و ماه های آینده است که باید از طرف مردم و البته مدیران تصمیم گیر و تصمیم ساز جدی گرفته شود. به هر حال از طرفی هوای مطبوع آخر هفته که بعد از چندین روز بارش بی وقفه به وجود آمده و از سویی آغاز فعالیت تورهای مسافرتی و بازگشایی افامتگاه ها عاملی شده است تا طاقت عده ای بعد از ۲ ماه طاق شود و دست خانواده خودرا بگیرند و دل به طبیعت بزنند، البته طبیعت آمیخته با کرونا!
اکبر ولدبیگی، جامعه شناس در ارتباط با بی توجهی به فاصله گذاری اجتماعی می گوید: امری که حالا در استان کردستان بعنوان یک کج روی جدی تلقی می شود و متاسفانه ناخشنودی اجتماعی را به دنبال دارد بحث بی احترامی به فاصله گذاری اجتماعی است.
بگفته وی، پس از موج کرونا دو نوع سیاست تحت عنوان فاصله گذاری اجتماعی و فاصله گذاری اجتماعی هوشمند در کشور اجرایی شده است که بطور کلی به معنای رعایت فاصله فیزیکی افراد در اماکن عمومی با یکدیگر است.
این جامعه شناس معتقد می باشد که در این سیاست ها ابتدا بر رعایت خانه نشینی و رعایت ایزوله فردی تاکید شده، اما در سیاست کلی برای افرادی که ناچار به بیرون رفتن از منزل هستند بیشترین تاکید بر رعایت مراعات و رعایت فاصله دو متری همراه با ضرورت رعایت سایر پروتکل های مراقبتی است.
به عقیده ولدبیگی، اساس کوید 19 انتقال و مهم ترین قدرت آن شیوع ویروس است؛ هم اکنون دولت هزینه زیادی متحمل می شود و قرار نیست که کل کشور به خاطر این بیماری تعطیل شود اما فرهنگ رعایت الزامات اجتماعی بسیار مهمست.
به گفته این جامعه شناس، فاصله گذاری اجتماعی به مدلول از بین رفتن روابط گروهی و عواطف خانوادگی و اجتماعی نیست، بلکه سیاست و تاکتیکی هوشمند است که موجب می شود افراد با رعایت فاصله فیزیکی میزان خطر مبتلاشدن را کم کنند.
وی می گوید: در هیچ جای دنیا و کشور اشاره نشده که ما به جرم رعایت، روابط عاطفی را از بین ببریم، ما از تبعات کرونا، بیشتر از خود کرونا متضرر می شویم به این معنا که با کاهش مناسبات اجتماعی، افراد بیشتر مستعد بیماری های ارتباطی همچون ایزوله بودن و افسردگی می شوند.
ولدبیگی ادامه می دهد: تمامی آمارهای رسمی و غیر رسمی سازمان ها و ادارات و تشکل های غیردولتی از افزایش میزان درگیری های خانوادگی، افسردگی و خشونت در اورژانس های اجتماعی کشور حکایت می کند و این بیان کننده نمود تبعات اجتماعی کرونا و از بین رفتن حلقه های ارتباطی است.
وی معتقد می باشد که بنیادهای ارتباطی جامعه کردها که مردمانی شرقی و زاگرس نشین هستند بر ارتباط و با هم بودن بنا شده و بازی های جمعی، دورهمی و شاد بودن در ادبیات کردها موج می زند، اما اینمردمان همدل مدتهاست نتوانسته اند با هم دست بدهند و کنار هم بنشیند.
به گفته این جامعه شناس، فاصله گذاری اجتماعی را نباید به دور بودن از هم تفسیر کرد و از سویی هم نباید از آن سر بام افتاد، متأسفانه طی دو سه هفته اخیر شاهد بی رعایتی جدی در سطح استان هستیم و می بینیم که پس از ظهرها ماشین ها برای تفریح وارد فضای سبز روستایی و شهری شده و مشغول تفریح و تخمه خوردن می شوند و این بی احترامی بزرگی به فاصله گذاری اجتماعی و خصوصاً کادر درمان استان است.
وی خسته شدن مردم از قرنطینه را امری کاملا طبیعی و قابل درک می داند و می گوید: طبیعت بهاری و هوای پاک منطقه مشوقی جذاب است که مانع خانه نشینی مردم می شود و این حقی طبیعی است اما با رعایت جدی؛ متاسفانه خیلی از مردم از ماسک و دستکش استفاده نمی کنند و در بازار و مراکز خرید این مسئله به وفور مشاهده می شود و متاسفانه حتی خود کسبه این مسئله را رعایت نمی کنند.
ولدبیگی بیان می کند: رعایت فاصله گذاری اجتماعی باید به یک فرهنگ عمومی تبدیل گردد، ما حالا در دنیای آفت ها زندگی می نماییم و سرمایه داری بی رحم جهانی شرایط بحرانی را به وجود آورده که ما باید فرهنگ مقابله با بحران را در خو تقویت نماییم و با آموزش این امر را در مدارس نهادینه نماییم و از تمامی پتانسیل های جامعه برای تقویت آن بهره ببریم.
به گفته وی فاصله گذاری اجتماعی هوشمند به این معناست که بخش هایی از جامعه خصوصاً مشاغل پرخطر حق فعالیت ندارند، افراد بیمار پرخطر، افراد مسن، و کودکان حق خروج از منزل را ندارند اما خدمات کم خطرتر می توانند کارهای خودرا با رعایت پروتکل های بهداشتی از سر بگیرند و قرار نیست که کل کشور تعطیل باشد.
چه عواملی بر رعایت نکردن فاصله گذاری اجتماعی موثر است
این جامعه شناس می گوید: با پیکنیک فاصله گذاری اجتماعی؛ در واقع مردم در حال جشن گرفتن کرونا هستند و با رعایت نکردن موازین بهداشتی و دورهم جمع شدن و تفریح کردن، کرونا را به شام و ضیافت دعوت می کنند، اما دلیل چیست؟
وی بهار و هوای دلپذیر کردستان را مشوق اصلی این امر می داند و می گوید: مردم با وجود زحمات زیادی که طی این سه ماه کشیده اند یک شبه همه را هدر می دهند و فارغ از خطر کرونا به تفریح می روند، بازگشایی مراکز و معابر در دو سه هفته اخیر خود عامل موثر دیگری است؛ بااینکه دولت مبادرت به بازگشایی برخی مراکز کرده است اما فراخوانی برای تفریح دسته جمعی و مهمانی ها صادر نکرده است.
به اعتقاد این جامعه شناس فقر فرهنگی یکی دیگر از عوامل موثر بر نادیده گرفتن فاصله اجتماعی است است؛ با این توضیح که زمانی که ما درک درستی از موضوع نداشته باشیم اساسا در مقابل آن بی رعایتی می نماییم، اگر سلامتی و حیات نعمتی بزرگی برایمان است پس باید قضیه را جدی تر بنگریم.
وی نیازهای اقتصادی و نبود سواد بحران را نیز از دیگر عوامل مهم و تأثیر گذار بر این مساله می داند و معتقد می باشد که دانش مقابله با بحران از نیازهای جدی شهروندان در شرایط کنونی است.
وی با اشاره به تفاوت بین فاصله گذاری اجتماعی و قرنطینه خانگی می گوید: قرنطینه را خود فرد اجرا می کند و مسایل و زمان در آن مشخص است، اما فاصله گذاری اجتماعی این گونه نیست و چه بهتر که این مهم را به یک فرهنگ در زندگی تبدیل نماییم تا تلفات و استرس کمتر شود.
به عقیده این جامعه شناس، کرونا علاوه بر ایجاد موج ناآرامی سلامتی، تندرستی روانی شهروندان را نیز مورد لطمه قرار داده است، پس باید با بهره گیری از تمامی ظرفیت های ارتباطی و رعایت اصول بهداشتی، حلقه های ارتباطی را حفظ نماییم.
ولدبیگی یکی از بهترین راه کارها برای کاهش خطرات فاصله گذاری اجتماعی را تقویت شبکه های اجتماعی و فرهنگی می داند و می افزاید که از هر مسیری که می توان باید محدودیت های حوزه ارتباطی را که برای خود تعریف کرده ایم کاهش داد و بطور مثال با ارسال یک پیام مثبت و یا یک پیام سلامت برای دیگران می توان حلقه ای ارتباطی را بزرگتر و فاصله گذاری اجتماعی را بیشتر رعایت کرد.
وی معتقد می باشد که شهروندان در استان کردستان باید خطر کرونا را بعنوان میدان مین تلقی کنند و با کمی رعایت این مهم را جدی بگیرند و تا پیش از اینکه سازمان های نظارتی مجبور به اعمال سیاست های الزامی شوند با دانش، فرهنگ و شعور آنرا کنترل کنند.
حال با این فرمان که پیش می رویم مشخص نیست سفرهای هفته بعد و هفته های بعد که هوای شهر رو به گرما می رود به چه شکلی خواهد بود. اما بهتر آن است که با اندکی بینش تهدید را به فرصت تبدیل نماییم، چه بسیار انسان هایی که در شرایط سخت و دشوار زندگی قله موفقیت را فتح کردند.
منبع: فست تریپ
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب